Inne nazwy tej rasy psów: Berneński pies pasterski, Bernese Mountain Dog, Berner Sennenhund, Bernese Cattle Dog, Bouvier Bernois Klasyfikacja FCI: Grupa II. Psy w typie pinczera i sznaucera, molosy, szwajcarskie psy pasterskie i inne rasy. Sekcja 3. Szwajcarskie psy pasterskie Nr FCI: 45 Uważany przez niektórych za „najpiękniejszego psa świata", berneńczyk jest jedną z czterech ras szwajcarskich psów pasterskich. Pozostałe trzy to: duży szwajcarski pies pasterski, appenzeller i entlebucher. Nazwy pochodzą od regionów, gdzie rasy zostały odkryte. Powszechnie uważa się, że ich przodkami były duże psy podobne do mastiffów i asyryjskich molosów, które przywędrowały do Helwecji z legionami rzymskimi około 2 000 lat temu. Rzymscy żołnierze używali ich do prac pasterskich. Patrolowały one również umocnienia wojskowe i strzegły faktorii kupieckich. Uzbrojone w nabijane kolcami kołnierze, potrafiły iść w bój ze swoimi panami. Na przedmiotach z gliny pochodzących z okresu rzymskich podbojów odkryto wizerunki czworonogów, które wyglądem przypominają współczesne psy pasterskie. W Szwajcarii cztery pokrewne rasy nazywa się Sennenhunde, czyli „psy serowarów". Przydomek wziął się stąd, że w przeszłości były one używane przez mleczarzy jako zwierzęta pociągowe zaprzęgane do wózków z mlekiem, serami, itp. Przez długi czas berneńczyk, którego nazwa wywodzi się od kantonu berneńskiego, był psem powszechnie w Szwajcarii spotykanym. Rasa znalazła się na krawędzi wymarcia około roku 1840, kiedy to zaczęły ją wypierać psy innych ras, a szczególnie bernardyny. Berneńczykowi udało się przetrwać dzięki dwu szwajcarskim hodowcom: Franzowi Schertenliebowi, który w roku 1892 odnalazł w okolicy wioski Durrbach najlepsze żyjące okazy i profesorowi Albertowi Heimowi, który wespół z Schertenliebem założył hodowlę. Od nazwy owej wioski bereńczyk jest czasami określany mianem Durrbachler. Cechy berneńskiego psa pasterskiego: harmonijna budowa, inteligencja, wierność, przywiązanie, łagodne usposobienie. W latach 30. rasa została uznana przez angielski i amerykański Kennel Club. Zwarta budowa, szeroka klatka piersiowa, silnie umięśnione kończyny przednie i muskularne uda sprawiają, że berneńczyk wygląda jakby był stworzony do prac pociągowych. Rozmiarami przypomina owczarka szkockiego (collie). Szata jest gładka i miękka, umaszczenie lśniąco czarne, białe znaczenia na policzkach, łapach i końcu ogona, biała pierś, rdzawo brunatne lub ciemnobrązowe znaczenia nad oczami, na piersi i na łapach.