Inne nazwy tej rasy psów: Bloodhound, pies św, Huberta, St. Hubert Hound, Chien de Saint-Hubert, Flemish Hound, St. Hubert's Hound, Klasyfikacja FCI: Grupa VI. Psy gończe, posokowce i rasy pokrewne. Sekcja 1. Psy gończe. Podsekcja 1.1. Duże psy gończe Nr FCI: 84 Na przekór swej nazwie i reputacji, bloodhound jest psem łagodnym i oddanym. Potrafi tropić postrzeloną i krwawiącą zwierzynę — stąd jego nazwa (ang. blood — krew). Najlepiej jest jednak znany jako tropiciel ludzi, szczególnie przestępców. Znane są przypadki bloodhoundów, które podchwyciły trop po trzydziestu godzinach od jego pozostawienia. Niektórzy znawcy przedmiotu twierdzą, że bloodhound pojawił się po raz pierwszy w Anglii wraz z Wilhelmem Zdobywcą. Według innych, został przywieziony przez pielgrzymów z Ziemi Świętej. Swego czasu rasę określano jako „pies św. Huberta". Wiadomo, że istniały również odmiany o maści rudej lub białej. Wydaje się prawdopodobne, że bloodhound powstał z połączenia wszystkich trzech odmian. Współczesny bloodhound jest maści jednolicie podpalanej. Dopuszczalne są czarne podpalane znaczenia, które występują jednak raczej rzadko. Bloodhound mierzy 58,5 — 68,5 cm wzrostu i waży 36,5 — 45,5 kg. Głowa jest duża i dostojnie wysklepiona, skóra na czole i policzkach luźna i obfita, tworząca głębokie fałdy i zmarszczki. Kufa (morda) długa, powieki opadające na oczy, uszy długie i zwisające. Bloodhound sprawia wrażenie poważnego i posępnego.